Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Η ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΗΝ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ


Κατ'αρχήν θέλω να δώσω τα συγχαρητήρια μου και να πω "ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!!!" σε αυτούς τους λίγους ανθρώπους, που δεν ξεπερνούν τους 40 στο σύνολο, που με ζήλο, με συνεργασία και αποφασιστικότητα μαζεύονται κάθε Τετάρτη και Κυριακή βράδυ εδώ και 20 μέρες στο κέντρο της πόλης, στην πλατεία Δασίου και κάνουν το αυτονόητο!Αγανακτούν!Όπως έχει αγανακτήσει κάθε απλός πολίτης αυτής της χώρας, αυτής της Ευρώπης αυτού του κόσμου!
Χωρίς καμία διάθεση να δώσουν κάποιο χρώμα ή κάποια κομματική χροιά στο κίνημά τους -εννοείται- μαζεύονται στην πλατεία, συζητούν, προβληματίζονται, προτείνουν λύσεις, τυπώνουν ενημερωτικά φυλλάδια, προβάλουν ντοκιμαντέρ για την κρίση, προσπαθούν με κάθε τρόπο να ξυπνήσουν την τοπική κοινωνία, που όμως δε λέει να ξυπνήσει με τίποτα...
Αυτή η εικόνα της άδειας πλατείας προκαλεί θλίψη και απογοήτευση.Ακόμα περισσότερη θλίψη όμως προκαλεί η θέα των γεμάτων καφετεριών τριγύρω, τα σχόλια των περαστικών, η ειρωνεία και η υποκρισία στο βλέμμα τους, η αίσθηση των γεμάτων καναπέδων στις γύρω πολυκατοικίες και στις γειτονίες.
Τι έγινε ρε Ορεστιαδίτη; Δεν πεινάς εσύ; Δεν αισθάνεσαι αδικημένος από αυτό το σύστημα; Δεν αισθάνεσαι βιασμένος; Ταπεινωμένος; ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΣ;; Δεν υπάρχουν άνεργοι σε αυτό τον τόπο; Ψέματα είναι ότι ο Έβρος είναι από τους νομούς με τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας (που αγγίζουν το 30%);Δεν υπάρχουν χαμηλοσυνταξιούχοι; Ανασφάλιστοι; Απολυμένοι; Θα μου πεις καλοκαιράκι είναι τώρα, εμείς εδώ στην επαρχεία έχουμε τις ντοματούλες μας, έχουμε τις πιπεριές και τα αγγούρια μας, έχουμε τα αυγά και τις κότες μας, τι μας νοιάζει για την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη!! Ποιος τη χέζει και την αλληλεγγύη!! Σου έχω όμως νέα, καλέ μου Ορεστιαδίτη! Το καλοκαίρι θα περάσει και ο χειμώνας θα είναι βαρύς. Δεν θα έχει ντομάτες και πιπεριές. Θα έχει σούπερ μάρκετ και πετρέλαιο.
Ξεκόλλα! Σήκω από τον καναπέ, τράβα στην πλατεία και μίλα. Και αν δε θες να μιλήσεις, τότε άκου. Εκεί θα ακούσεις την αλήθεια, όχι στο χαζοκούτι που σε δουλεύει κανονικά. Και αν πάλι δεν σε νοιάζουν όλα αυτά, αν νομίζεις, για τους δικούς σου λόγους, ότι η κρίση δεν θα σε επηρεάσει, ε τότε σκάσε ρε άνθρωπε. Μην ειρωνεύεσαι, μην κοροϊδεύεις, μη χλευάζεις τον αγώνα του άλλου. Μπορεί αυτό που γίνεται στις πλατείες να μην έχει πολλές ελπίδες να αλλάξει κάτι, αλλά να ξέρεις ότι ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δε δόθηκε ποτέ! S.

1 σχόλιο:

  1. Jose Marti: «Εάν δεν έχεις τη δύναμη να θυσιαστείς, τουλάχιστον έχε το θάρρος να σωπαίνεις μπροστά σε αυτούς που θυσιάζονται»

    ΑπάντησηΔιαγραφή