"Αν δεν σας δώσουν ούτε δουλειά, ούτε ψωμί..."

Emma Goldman: “Να ζητήσετε δουλειά. Αν δεν σας δώσουν δουλειά, ζητείστε ψωμί. Αν δεν σας δώσουν ούτε δουλειά ούτε ψωμί, πάρτε το ψωμί.”

Όπως είναι πλέον γνωστό και κατανοητό από όλους μας (ελπίζω), λεφτά δεν υπάρχουν. Βαδίζουμε προς την πτώχευση- είτε μερική είτε ολοκληρωτική- με μαθητική ακρίβεια. Είδη οι δηλώσεις κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών τις τελευταίες μέρες μας προετοιμάζουν για αυτό. Για όσους δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει πτώχευση, παραθέτω τον ορισμό έτσι όπως είναι αποτυπωμένος στο λεξικό:

   Η πτώχευση είναι η νομική κατάσταση εκείνη στην οποία μεταπίπτει έμπορος, ή εμπορική εταιρεία όταν "μόνιμα και ολοσχερώς" αδυνατεί να ικανοποιήσει τους δανειστές ή άλλους οφειλέτες.

Στη πράξη η πτώχευση αποτελεί «συλλογική διαδικασία», μια διαδικασία δηλαδή, που προβλέπεται σε περιπτώσεις αφερεγγυότητας επιχειρήσεων. Όταν κηρυχθεί η πτώχευση, οι δανειστές του οφειλέτη δεν μπορούν να ασκήσουν ατομικά καταδιωκτικά μέτρα εναντίον του, αλλά ενώνονται σε μια «ομάδα», τα δικαιώματα της οποίας ασκούνται από το «σύνδικο», με σκοπό τη συνολική εκποίηση της περιουσίας του οφειλέτη και την ίση μεταχείριση όλων των πιστωτών. Αποφεύγονται έτσι ο πανικός των πιστωτών, η σώρευση δικών, η σπουδή στην κατάσχεση των επιμέρους περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη και τελικά η καταστροφή της επιχείρησής του.

Με ποιο απλά λόγια, φανταστείτε μια επιχείρηση με την επωνυμία «Ελλάδα» και έναν έμπορο με το όνομα «ΠΑ.ΣΟ.Κ.». Η επιχείρηση πτωχεύει, δηλαδή δεν έχει λεφτά να πληρώσει τα οφειλόμενα στους δανειστές της και φυσικά δεν έχει λεφτά να πληρώσει τους υπαλλήλους της και ο έμπορος δεν έχει λεφτά να ταΐσει τα παιδιά του (άλλωστε στο μνημόνιο 1 που υπέγραψαν αναφέρεται ξεκάθαρα: έχετε δέκα ευρώ και αυτά φτάνουν είτε για να ταΐσετε τον λαό σας είτε για να ξεπληρώσετε δόση του δανείου σας; Πληρώνετε τη δόση του δανείου σας!) Ο δανειστής όμως δεν γίνεται να χάσει τα λεφτά του. Οπότε τι μένει; Κατάσχεση των επιμέρους περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη…

Τι θα γίνει όταν αναπόφευκτα φτάσουμε σ’αυτό το σημείο; Τι θα γίνει όταν οι τράπεζες θα είναι άδειες; Όταν δεν θα υπάρχει φράγκο για συντάξεις, όταν κηρυχθεί στάση πληρωμών; Τι θα γίνει όταν ούτε ο μπαχτσές σου θα μπορεί να σου προσφέρει κάτι να φάς γιατί θα είναι Οκτώβριος; Όταν θα έχεις φτάσει στο σημείο που λέει η επικεφαλίδα; Όταν θα έχεις ζητήσει δουλειά και θα σου την έχουν αρνηθεί, όταν θα έχεις ζητήσει ψωμί και θα σου το έχουν άρνηθεί; Τι θα κάνεις τότε; Θα συνεχίσεις να σκύβεις το κεφάλι και να εναποθέτεις το μέλλον σου στα χέρια τους; Θα συνεχίσεις να είσαι ο ¨τίμιος¨, ο ¨νόμιμος¨ ο ¨καλός¨ πολίτης; Θα συνεχίσεις να τους φοβάσαι; Θα παραμείνεις άπραγος ακόμα και τότε;;

Αν δεν σας δώσουν δουλειά ή ψωμί, πάρτε το ψωμί!!! Ε, ναι!! Εννοείται! Όχι απλά θα πάρω το ψωμί, αλλά θα το αρπάξω! Και το ψωμί και το τυρί και τα πάντα. Ότι μου ανήκει. Ότι αξίζω και δικαιούμαι για όλα αυτά τα χρόνια που είμαι τίμιος και δουλεύω σαν το σκυλί! Ότι μου τάζανε τόσα χρόνια και μετά μου το κλέβανε από την απληστία τους! Και ας έρθει ο κλέφτης που βαφτίστηκε δανειστής να μου κατασχέσει τα περιουσιακά στοιχεία! Ας έρθει ντέ!!     S.